گاهی خداوند جهان در انتظار است
اما سجود تو برای افتخار است
گاهی به مشهد می روی بهر زیارت
اما نداری از خداوندت رضایت
گاهی به دنبال رضا در مشهدی
اما رضا در آستان خانه ات
گاهی که همسایه ت بخواهد نان
اما نپرسیدی تو حال ساده اش
گاهی به دنبال خدا در آسمانی
اما خدا روی زمین در آستانت
گاهی فقیری پشت در اَلْحمد دارد
اما تو با " اوفی " فقط اَلْعفو داری
گاهی فقط در مشهدی بهر زیارت
اما مریضی در کنارت بی عیادت
گاهی خداوند جهان در انتظار است
اما نماز تو برای اعتبار است
گاهی شهنشاه خراسان پر زوار است
اما پدر و مادرت چشم انتظار است
گاهی نمی دانی رضا راضی نبود
اما تو با باری به مشهد رفته ای
گاهی تمام بار تو حق خداست
اما تو می دانی و می خواهی دگر
گاهی تمام بار تو حق کسی ست
اما فقط خود را به منگی می زنی
گاهی خداوند جهان در انتظار است
اما دعای تو برای اقتدار است
گاهی به مشهد می روی بهر زیارت
اما فقط با سور و سات کردی سیاحت
گاهی به دیدار رضا تو رفته ای
اما زفرزندش بسی غافل شدی
گاهی به مشهد رفته ای بهر زیارت
اما فقط بودی تو دنبال سیادت ..
....
